"Sənin qıvrım saçlarını havaya qısqanıram..." - ŞEİR
29-06-2015 15:16 / Bu xəbər 5860 dəfə oxundu
Arqument.Az gənc yazar Nikbin Qasımlının şeirlərini təqdim edir:
Mənim sevgim - Qıfıllı sandıqda naftalinə qismət oldu…
(Xanım N. üçün)
II hissə
darısqal küçələrdəki həyətyanı evlərdə - bütün sevilməyə layiq olan qadınlar dünyasını dəyişdi
darısqal küçələrdəki daxmaya bənzər çay evlərində isə - dul kişilər ölənədək qadınlarsız qocaldı
habelə;
gah fələyin, gah taleyin, gah da insanların öz ucbatından quş yuvaları qədər müqəddəs ailələr dağıldı
beləliklə;
xaraba qalmış ailə yuvaları əbədi ayrılmış ərlə-arvadın keçmişdə yaşanmış xoşbəxtçiliyinə möhtac qaldı
***
bir vaxtlar səs-küylü darısqal küçələr-indi bircə kəlmə yad insanın sözünə, salam-kəlamına həsrət qalıb
o vaxtdan bu darısqal küçələrə-gözəl-əndamlı qadınlar, yaraşıqlı kişilər ayağını basmayıb
ta ki;
o vaxtdan bugünədək – bizim eramız, eradan əvvəl yaşanmış bütün xoş tarixçələrin məhvinə səbəb oldu
elə o gündən - təkbaşıma, sənin üçün ürəyimdə bəslədiyim, böyütdüyüm sevgim,
sonda
qıfıllı sandıqda naftalinə qismət oldu...
***
ta ki;
əvvəllər - darısqal küçələrə döşənmiş çınqıl daşlar yağış suyu ilə islanırdı
indi – həmin küçələr göz yaşı ilə islanır...
əvəllər - bərk-bərk əl-ələ tutuşaraq, darısqal küçələrdə gəzişən sevgililər
indi – yalnızca öz əllərini tutmaqla yetinir...
bəzən
bu səbəbdən
insan görə-görə
insan ürəyində sevə-sevə
hətta
ağlaya-ağlaya
gülə-gülə
hər şeyi – özü də bilmədən
bir göz qırpımında itirir...
bəlkə də
çox vaxt
yalnızca, insanı həyatın özü itirir...
təəssüf ki;
olan olur, olan oldu...
mənim sevgim - qıfıllı sandıqda naftalinə qismət oldu...
***
nəhayət ki;
darısqal küçələrin adamları azalaraq, başqa ölkələrin başqa küçələrinə köç etdilər
elə;
bir vaxt bu küçələrdəki ayaq izlərini, xatirələri, alın yazılarını,
elə;
köç edən kəslərin özləri silib getdilər...
əfsus ki;
darısqal küçələri tərk edib gedən kəslər
bircə gün də olsa öz küçələrində ölmək belə istəmədilər...
indi bu küçələrin insanları yad küçələrin sakinləri oldu...
mənim sevgim - qıfıllı sandıqda naftalinə qismət oldu...
***
bilirsən mi, sevdiyim qadın;
yaradanın tərk etdiyi yerləri bəndələr də tərk etdi
darısqal küçələrə dadanmış küçə itləri də küçələri dəyişdi
darısqal küçələrdə pozğunluq edən qadınlar da başqa küçələri seçdi
indi – darısqal küçələrdə - nə külək əsir – nə də ki zəlzələ olur
görəsən – mənim kimi neçə insanın sevgisi,
sonda
qıfıllı sandıqda naftalinə qismət olur?!...
bircə onu bilirəm ki;
olan olur, olan oldu
mənim sevgim - qıfıllı sandıqda naftalinə qismət oldu...
Həqiqətən səni sevdiyimi, hətta səni nə qədər sevdiyimi bilmək istəyirsənsə, onda Allahı tap, Ondan soruş...
***
mən elə insanam ki;
sənə deyəcəyim sevgi sözlərimi
dəftərçəmə qeyd edib,
cibimdə saxlayıram...
hələ bu, azmış kimi
sənin qıvrım saçlarını
havaya qısqanıram...
elə;
sən deyən kimi
deyəsən
səni havayı qısqanıram...
***
ömürlük
səni sevmək
sənə sadiq olmaq
sonda
sənin üçün ölmək
sənsizlikdən bezmiş – mənim üçün çox asandır...
məndən başqa səni başqasının sevməyi- bax, bu, mənim üçün əzabdan da əzabdır...
başqası kimdir, axı - səni məndən çox sevə...
səni xəyalında əzizləyə...
axı, o – səni sevən mən deyil...
axı, heç ola da bilməz...
mən ki səni - özümdən də qısqanmışam...
hətta
məndən başqa özüm səni sevməsin deyə, - özümə yalvarmışam...
***
indi evin bir küncündə təkcə-tənha qalmışam
biri-birinə ögeyləşən əllərimlə,
biri-birinə yadlaşan ayaqlarımla
ürəyimə hökm edən beynimlə
məni tərk etdiyin gün vidalaşmışam...
***
yenə sənin yanında heç olmazsa "heç” idim
indi "heç” belə deyiləm...
yenə dünən axşam – axırıncı dəfə sənin uğrunda özümlə dalaşmışam
elə o vaxtdan özümdən uzaqlaşmışam...
***
sənin bircə kəlmənə
saçlarını qapamış yaylığına həsrətəm...
hələ bu, azmış kimi
min-bir düyün kimi
toxunmuş örpək kimi
bədəninə hörülmüş nakam nəzərim kimi
həsrətinə həsrətəm...
***
inan
bugünədək
nə yaşamağı bacarmışam
nə də ki ölə bilmişəm
inan
doğulmağı belə
mən – özüm seçməmişəm...
inan
sənsiz var olmağı belə
mən – özüm seçməmişəm...
***
odur ki;
say rəqəmləri sona çatana qədər
qorxma
bir gün rastlaşarıq, fələkdən xəbərsiz...
yenə - sən məni tərk edərsən
yenə - mən də həmişəki kimi tək qalaram sənsiz...
Pro-Love nəğmələri...
sən mənim üçün birinci deyilsən;
həyatımda birinci də deyilsən;
sən mənim üçün bir incisən...
***
o qədər qarşıma qadın çıxıb ki;
o qədər qadın gözümü yaşlı qoyub ki;
***
nə qədər qadın yuxularımın kabusu olub;
nə qədər qadın xəyallarımın lənəti olub;
"qədərləri” hesablasan, - görərsən ki, səndən başqa heç biri də qadınım olmayıb...
***
hələ də - hər gecə yuxularımda səninlə sevişib; – zina edirəm...
hələ də - hər gecə yuxularımda səninlə çəmənlikdə gəzişib;- xatirələrimi təzələyirəm...
indiyədək-qorxuram yuxularımda sənin əllərini boşlayım;-sonra ünvansız yerdə səni axtarım...
axı, nə qədər bu dünyada sənin üçün yalvarım; -deyirsən ki;
o dünyada da sənin üçün Allaha yalvarım?!
***
hər dəfə - yaz fəslində şimşək çaxır göylərdə, ildırım vurur yerə
hər dəfə - yaz fəslində nakam sevgilərdir ki; - kədər bəxş edir gözlərə...
sevgilim, sənə - hədiyyə üçün verəcək qəlbim yoxdur...
bilirsənmi? – təkbaşına bu dünyada mənim kimi sevgi yaşayan çoxdur...
